Przejdź do treści

Siedziba

Muzeum mieści się w dawnym domu opata wągrowieckiego, zbudowanym w XVI w. przez opata Andrzeja Gozdawę Dzierżanowskiego. Okazały niegdyś “zamek”, otoczony ogrodami, sadami i innymi zabudowaniami, w kolejnych wiekach ulegał przebudowie. Po kasacie opactwa budynek przeszedł na własność króla pruskiego a następnie znalazł się w rękach prywatnych. Na początku lat 80. XX wieku władze miasta zakupiły “opatówkę” w celu utworzenia muzeum. Remont i częściową przebudowę obiektu przeprowadzono w latach 1982-1987. Generalny remont budynku przeprowadzono w 2023-2024 r.

  • Opatówka na początku XX wieku
  • Opatówka w XX wieku (litografia Ignacego Boruckiego)
  • Opatówka - lata 70. XX wieku
  • Opatówka na początku lat 80. XX wieku
  • W trakcie remontu zakończonego w październiku 1987 r.
  • W trakcie remontu zakończonego w październiku 1987 r.
  • W trakcie remontu zakończonego w październiku 1987 r.
  • W trakcie remontu zakończonego w październiku 1987 r.
  • Budynek po remoncie - siedziba Muzeum Regionalnego w Wągrowcu (ok. 1987-1988 r.)
  • Budynek po remoncie - siedziba Muzeum Regionalnego w Wągrowcu (ok. 1987-1988 r.)

Podczas prac remontowych  zachowano ( z niewielkimi zmianami) architekturę budynku  oraz dawny układ pomieszczeń. Wągrowieckie muzeum rozpoczęło działalność 1 października 1987 roku otrzymując  do dyspozycji około 200 metrów kw. powierzchni  wystawienniczej, podzielonej na 11 pomieszczeń, z których największe ma niespełna 30 metrów kw.  W związku z tym, wnętrze muzealne posiada niepowtarzalny nastrój, jednak głównym jego mankamentem są niewielkie pomieszczenia i  brak sali, która mogłaby pomieścić większą grupę słuchaczy.

   

[fotografie z wystaw czasowych]

Budynek muzealny usytuowany jest w najstarszej części Wągrowca, przy ul. Opackiej 15, w pobliżu zabytkowych obiektów sakralnych: Kościoła farnego z II połowy XVI wieku, późnobarokowego kościoła i klasztoru pocysterskiego, późnoklasycystycznego kościoła poewangelickiego  oraz zabytkowych   gmachów szkolnych z końca XIX w. – gimnazjum  i żeńskiego gimnazjum humanistycznego.  Opatówka otoczona jest niewielkim podwórzem, wykorzystywanym do imprez plenerowych dla kilkudziesięciu uczestników.  Po przeciwnej stronie ulicy Opackiej znajduje się parking miejski wykorzystywany przez samochody i autokary odwiedzające muzeum, a za nim malowniczy teren zieleni z rzeką Wełną  i  niewielkim stawem, zwanym  przez wągrowczan  „Księżym kacerkiem” , gdzie w latach 1998 – 2003   organizowane były z inicjatywy pracowników muzeum  WĄGROWIECKIE FESTYNY CYSTERSKIE, przeniesione od 2004 roku na dziedziniec i do ogrodów klasztorze pocysterskiego w Wagrowcu.

*

Muzeum Regionalne w Wągrowcu prowadzi wielokierunkową działalność, w której zasadnicze znaczenie ma gromadzenie muzealiów związanych tematycznie z przeszłością miasta i regionu. Są one podzielone tematycznie w kilku działach: historycznym, sztuki, etnograficznym i archeologicznym. Ze względu na niewielką przestrzeń wystawienniczą dostępną w budynku muzeum, na stałych ekspozycjach prezentowana jest jedynie mała część zbiorów. Pozostałe muzealia są udostepniane podczas tematycznych wystaw czasowych oraz w celach badawczych i naukowych. Muzeum prowadzi także zajęcia edukacyjne, organizuje spotkania, prezentacje, oraz oferuje usługi przewodnickie po najciekawszych zabytkach Wągrowca i okolic. Ważną rolę w działalności mają badania archeologiczne, które dają możliwość dokładniejszego rozpoznania dziejów regionu. Wyniki badań prowadzonych przez pracowników muzeum i osób z tą instytucją współpracujących są publikowane w czasopiśmie “Wangrovieciana. Studia et Fontes”.