W minionym tygodniu odeszła od nas znakomita i niezastąpiona mentorka i propagatorka sztuki ludowej – Pani Wanda Szkulmowska. Od ponad 60 lat pełniła misję upowszechniania kultury poprzez organizowanie wszelkiego rodzaju konkursów, warsztatów, kursów o charakterze etnograficznym. Współpracując z wieloma instytucjami kultury, w tym z Muzeum Etnograficznym im. Marii Znamierowskiej-Prȕfferowej w Toruniu, rozwijała szeroką działalność badawczą, dzięki której rozpoznawała stan kultury tradycyjnej, ale również potrzeby jej twórców. Organizowała i pozyskiwała środki wspierające nie tylko działania promujące sztukę ludową ale również szukała sposobów na wspieranie twórców ludowych przyznając im stypendia. Wiele konkursów powstających z inicjatywy Pani Wandy na trwałe wpisało się w tradycję regionu Pałuk, Kaszub czy Kujaw m.in.: Konkurs na Sztukę ludową Pałuk odbywający się cyklicznie od 1963 roku, a na Kujawach od 1956 r., Konkurs na sztukę ludową Kaszub organizowany co trzy lata konsekwentnie od 1988 r.
Dzięki Pani Wandzie odrodziły się hafty kaszubskich złotogłowi wykonane złotą lub srebrną nitką, które zanikły w 1 połowie XIX wieku.
Pani Wanda Szkulmowska była autorką blisko stu artykułów i katalogów na temat sztuki ludowej. Jest też pomysłodawcą i redaktorką większych publikacji, z których najważniejsze to: „Sztuka ludowa Kaszubów” (1995) i „Sztuka ludowa Pałuk” (1996). Obie mają w podtytule „Przeszłość i teraźniejszość”, obie też są dziełami zbiorowymi pracowników muzeów Bydgoszczy, Bytowa, Gdańska, Piły, Słupska, Torunia i posiadają wartość monografii zawierających wiele materiałów nieznanych dotąd nauce polskiej.
Dzięki wsparciu merytorycznemu Pani Wandy Szkulmowskiej oraz Kingi Turskiej- Skowronek z Muzeum Etnograficznego w Toruniu przy Muzeum Regionalnym w Wągrowcu powstało koło hafciarskie rozwijające się w dziedzinie haftu pałuckiego. Prace naszych hafciarek od kilku lat są wysoko oceniane na corocznym konkursie Sztuki Ludowej Pałuk w Szubinie, w którym Pani Wanda była jurorem.
Są ludzie niezastąpieni i do takich należała Pani Wanda, mistrzyni pięknej mowy, skarbnica wiedzy o kulturze ludowej, kobieta o wielkiej empatii i sercu.