15 października 1885 r. – urodził się ppłk dr. Stanisław Kuliński

15 października 1885 r. urodził się w Unisławiu Stanisław Kuliński, doktor medycyny i chirurgii, podpułkownik Wojska Polskiego, patron Zespołu Szkół nr 2 w Wągrowcu. W naszym mieście doktor osiadł w 1913 r. i otworzył tutaj prywatną praktykę lekarską. W 1914 r., gdy wybuchła I wojna światowa, został wcielony do armii pruskiej. Pod koniec wojny został skierowany do Warszawy, gdzie wraz z innymi żołnierzami-Polakami brał udział w rozbrajaniu wojsk niemieckich. W listopadzie 1918 r. powrócił do Wągrowca i założył Towarzystwo Byłych Żołnierzy, którego celem było przygotowanie miasta i powiatu do powstania. 30 grudnia 1918 r. przewodniczył naradzie w Starej Strzelnicy, gdzie przedstawił i wcielił w życie plan oswobodzenia miasta. Z jego inicjatywy wągrowieccy powstańcy uderzyli na niemiecki oddział stacjonujący przy gimnazjum (I LO). Dzięki sprawnie przeprowadzonej akcji żołnierzy rozbrojono, a oddział powstańczy zyskał bezcenną zdobycz – zarekwirowane wyposażenie wojskowe. W kolejnych miesiącach Powstania Wielkopolskiego S. Kuliński był naczelnym lekarzem w Wojskowej Komendzie Powiatu i zajmował się organizacją służby sanitarno-medycznej (przy aktywnym udziale jego małżonki – Marii Kulińskiej). Po zwycięstwie Powstania Wielkopolskiego pozostał w służbie, obejmując stanowisko szefa sanitarnego Wielkopolskiej Grupy Operacyjnej. Uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. W 1922 r. przeniesiony do rezerwy. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Od 1.1.1922 do 15.5.1928 r. był dyrektorem Szpitala Powiatowego w Wągrowcu. Ponadto był przewodniczącym Rady Miejskiej i aktywnym działaczem społecznym. W latach trzydziestych z pobudek politycznych był prześladowany przez działaczy sanacji. W 1938 r. odznaczony Krzyżem Niepodległości, którego nie odebrał, gdyż zmarł 15.7.1938 r. Jego grób znajduje się na nowym cmentarzy farnym przy ul. Gnieźnieńskiej w Wągrowcu.