W najbliższy czwartek będzie obchodzone święto Bożego Ciała. Ustanowiono je w XIII wieku, początkowo na terenie Belgii, z czasem obowiązywało w całym Kościele Rzymskokatolickim. W Polsce Boże Ciało zaczęto obchodzić w 1320 roku, ale procesje, które są nierozerwalnie związane z tym świętem, wprowadzono dopiero w XV wieku. Uroczystości Bożego Ciała obchodzone są w pierwszy czwartek po uroczystości Trójcy Świętej. Po mszy odbywa się procesja do czterech ołtarzy. Przed kapłanem niosącym monstrancję idą dzieci sypiące kwiaty. Zwykle dzieci są ubrane w białe sukienki. Jednak w regionach kultywujących tradycje ludowe np. w Łowiczu, uczestnicy procesji ubrani są w stroje ludowe.
Od kilku lat również w parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łeknie dziewczynki sypiące kwiaty podczas procesji ubrane są w stroje pałuckie.
W tradycji kościelnej ceremonia Bożego Ciała ma rozwijać kult Chrystusa. W tradycji ludowej procesje interpretuje się jako opuszczenie przez Boga kościoła i wkroczenie przez Niego pomiędzy ludzi, aby być z nimi, ich problemami i codziennymi sprawami.
W ostatnim dniu Oktawy wierni przynoszą do kościoła wianki splecione z kwiatów i ziół. Ilość wianków w jednej kompozycji ulegała zmianie. Bywają wianki pojedyncze są kompozycje wykonywane z dwóch, trzech lub nawet dziewięciu wianków związanych wstążką. W Wielkopolsce wianki wyplatano z takich ziół jak: rozchodnik, macierzanka-wspomaga m.in. leczenie kaszlu, lipa-środek napotny, goździk będący symbolem cierpienia Matki Boskiej, która była naocznym świadkiem męki swojego syna, goździki symbolizują również wytrwanie w trudnościach przez co przypisywane są Matce Boskiej. Ołtarze stawiane podczas procesji Bożego Ciała zdobione są drzewkami lub gałęziami brzozy, topoli czy lipy. Owe drzewka były po uroczystościach obrywane przez wiernych, a następnie zatykano je wśród roślin ogrodowych, aby chroniły je przed robakami, mszycą oraz złymi warunkami atmosferycznymi. Poświęcone wianki miały również zastosowanie w ziołolecznictwie, okadzano nimi domy lub wystawiano je, podobnie jak palmy wielkanocne, podczas burzy, aby chroniły domostwa od złych mocy.
[Wiesława Gruchała]
Basiura, W ogrodzie Maryi. Atlas roślin maryjnych, 2018.
Brencz, Wielkopolski rok obrzędowy, 2006.
Ogrodowska, Ocalić od zapomnienia. Polskie obrzędy i zwyczaje doroczne, 2009.